miércoles, 6 de enero de 2021

NAVIDADES, DERRUMBAMIENTO Y UNA COLABORACIÓN MUY ESPECIAL.

Estas navidades tan raras vinieron cargadas de frío y lluvia. Nos habíamos acostumbrado al buen tiempo porque hay que decir que hasta principios de diciembre no nos pudimos quejar. Ahora la lluvia no nos ha dado tregua y hasta la nieve ha hecho acto de presencia muy cerquita de aquí, dejando unos paisajes aún más espectaculares.

CASARES E O RÍO BIBEI COA NEVE Ó FONDO. XANEIRO 2021.

       O POBLADO (OS COVALLOS) E AS MONTAÑAS
NEVADAS. XANEIRO 2021.

A ERMITA DE CASARES ILUMINADA. 
DECEMBRO 2020.

A CASA DE RAÚL E EDNA. CASARES, NADAL 2020.

O APALPADOR DEIXOU AGASALLOS E CASTAÑAS
NA NOSA CASA. CASARES, DECEMBRO 2020.

O BELÉN NA CASA DA MIÑA NAI. CASARES, NADAL 2020.

A NOSA CASA. CASARES, NADAL 2020.

NÓS NAS TUBERIAS DO
ENCORO DE PONTENOVO. 
DECEMBRO 2020.

ENCORO DE MONTEFURADO NO RÍO BIBEI. CASARES, 
XANEIRO 2021.

MONTEFURADO COA NEVE Ó LADO. XANEIRO 2021.

OS REIS MAGOS TROUXERON, ENTRE OUTRAS COUSAS, 
ALGO MOI ESPECIAL PARA LAURA. XANEIRO 2021.

El año se despidió con un pequeño susto. En la tarde del 31 y media hora después de que pasáramos nosotros, una casa se derrumbó en uno de los caminos del pueblo. Estábamos en casa y el estruendo fue tal que Laura pensó que era la nuestra la que se  nos caía encima. Avisamos de lo sucedido a uno de los dueños aunque hace algún tiempo ya se había desprendido alguna parte de la terraza de esa misma casa. Estamos diciendo que cualquier día pasará una desgracia y entonces nos lamentaremos, no somos capaces de concienciarnos de tener nuestras casas ya no arregladas (que sería lo suyo) pero por lo menos que no se caigan o proceder a su derribo. Ya dimos cuenta muchas veces al concello de esta problemática y la solución que nos dieron era denunciar a los propietarios de las mismas. La gente no vende aunque tampoco se quieren comprar ni rehabilitar esas mismas casas. Algo habrá que hacer antes de que ocurra algo más grave.

DERRUMBAMENTO NO CAMIÑO, FOTO FEITE DENDE 
A NOSA CASA. CASARES, 1 DE XANEIRO 2021.

QUÉ SUSTO LEVAMOS. 
CASARES, 1 DE XANEIRO 2021.

Si anteriormente Jose Luis (de Vilanuide) nos acercó la leyenda del caballero Roldán, en esta ocasión tenemos la suerte de contar con otra colaboración muy especial. Se trata de José María Pérez, profesor en el IES Carlos Casares de Viana do Bolo (además de ingeniero y escritor), que hace poco nos dejó para Casares un ejemplar de su primer libro “La Fuerza de Nuetros Ríos“  y que tiene entre manos un segundo libro que esperamos ver publicado este mismo año (si el covid no fastidia aún más). Ahora nos deja un interesante escrito titulado “CASARES E O BIBEI”, acompañado con fotografías y mapas cartográficos. Nos ha gustado mucho y os lo vamos dejando por capítulos para que descubráis la historia tan desconocida de “nuestro río” y un sentimiento por este lugar que tantos compartimos. Esperamos que os guste y muchísimas gracias a José María (aunque no se lo crea, sí es escritor).

"CASARES E O BIBEI"

Casares, dá igual por onde se mire, é un lugar máxico, alén da súa beleza e representatividade das terras baixas do Bibei. Aínda que pertenza á parroquia de Peites no eclesiástico e a Ribas de Sil no administrativo, a raia que fai fronteira entre Ourense e Lugo (entre Trives e Ribas) segue pasando polo medio de Casares.

Detalle do mapa cartográfico do Instituto Geográfico Nacional coa actual divisoria entre as provincias de Ourense e Lugo.

Como última localidade antes de que o Bibei se xunte ao Sil, Casares é depositaria das augas deste formidable río e das dos seus catro grandes afluentes: o Camba, o Conso, o Xares e o Navea. Cada un destes catro ríos tributarios alberga unha historia propia e extraordinaria, que só Casares pode testemuñar unha vez que as augas mestas do Bibei conteñen a esencia e os segredos dos catro ríos e do que estes vertebran e representan.

Desde o ano 1954 as augas do Bibei en Casares fican remansadas pola presa de Montefurado, permanecendo unha fotografía do río que cambia pouco co paso das estacións. Todas as presas que se fixeron na cunca do Bibei roubaron desde entón as paisaxes antigas do río, diversas e estacionais, as que ían desde o paso tranquilo pola Balsada na longa estiaxe ata as das colosais crecidas nos desxeos das serras que alimentan de auga ao Bibei.

O río Navea é o último dos afluentes importantes do Bibei e xúntase con este moi cerca de Casares. Á esquerda obsérvase que cando se funden as neves da zona da Edreira o Navea toma unha cor especial, o que lle dan os minerais que arrastra desde a Cabeza das Fontes do Camba, do Arnoia e do Navea. Este discorre suavemente ata Celeiros. No seu curso baixo o Navea precipítase en dirección a Casares por debaixo das Penas de Rome polo paso do Brollón, preto da desembocadura. O Navea crecido cae a broullo baixo Rome e produce un gran estrondo cando leva moito caudal.

Falando coa xente de Porto, a capital do alto Bibei, o pensamento diríxese a Casares moitas veces. Os máis vellos aínda falan alí dos seus anos mozos a da repoboación natural da troita que acontecía antes de haber barreiras no río en forma de enormes muros, retorno da troita que impresionaba naqueles anos despois dos envenenamentos masivos no curso alto do Bibei. Existía, e pervive, a crenza tradicional de que as troitas de Porto viñan do Sil. Non podo aseverar que houbera un tránsito constante antes da construcción da primeira presa no río (a de Montefurado, despois viñeron todas as demais, ata 1963). Hai cascadas naturais en diversos tramos do río que poñen en dúbida esta idea, aínda que o remonte con caudais altos (e a baixada da troita duns tramos a outros) facía do Bibei un todo desde Casares ata o arroio que vén desde o lugar de Piatorta.

O Bibei ten unha das súas fontes principais nas lagoas de Piatorta, entre a Veiga e Porto, a 1900 metros de altitude e rodeado de prantas de xanzá (á esquerda vese unha das lagorzas de Piatorta en época de estío). Estes mananciais alimentan ao Tera (o río de Sanabria, que vai cara Benavente) e ao Bibei, que forma un enorme val en U (á dereita na imaxe) ata a altura da Presa de Pías, que separa Pías (Zamora) de Viana do Bolo (Ourense). As terras altas do Bibei son un dos últimos refuxios dos bosques de acivro e un lugar de trashumancia centenaria entre Extremadura, lugar de estancia do gando no inverno, e os portos do Bibei, con pastos extraordinarios incluso no verán ". CONTINUARÁ.

Y para empezar el año os dejamos el siguiente documental que trata sobre el problema de la despoblación, causas y soluciones. Ahora solo falta aplicarlas aunque sabemos que no interesa a casi nadie. Verlo y luego opináis.

BARBECHO. EN EL CORAZÓN DEL DESPOBLAMIENTO.

 NOTICIAS:

-UN DOCUMENTAL PARA CONTAR A HISTORIA DA GUERRILLA ANTIFRANQUISTA NA CIDADE DA SELVA.

-LOITA POLO MANTENEMENTO DO TRANSPORTE ESCOLAR NO COUREL.

-A ESTACIÓN DE MANZANEDA CON NEVE PERO PECHADA.

ACTIVIDADES:

-CINE EN O BARCO.



-PROGRAMACION DO CINECLUB GROUCHO MARX DE O BARCO PARA XANEIRO.

-ACTIVIDADES PROGRAMADAS PARA XANEIRO POR TERRAS ALTAS DE TREVINCA. 




GENTE QUE NOS VISITA.

 A veces las redes sociales sirven para algo y el caso que os vamos a contar no nos deja de sorprender. Hace unas semanas recibimos unos men...