jueves, 31 de marzo de 2022

PRESUMIR DE PUEBLO PERO NO CUIDARLO (REFLEXIONES).

 

La siguiente foto podría ser de un lugar bombardeado. Siempre nos acordamos de un amigo que dijo hace años, cuando lo vio, que aquello parecía Kosovo. Y no le faltaba razón. Pero no se trata de ninguna guerra ni de un sitio lejano, tampoco es una imagen de hace años. Es del domingo pasado, en Casares, llamado por algunos “el paraíso”.

Ó GATO QUE LLES DAMOS
DE COMER NON LLE DA
MEDO OS CASCALLOS.
CASARES, MARZO 2022.

Si te das una vuelta por el pueblo (por dentro del pueblo), da pena verlo. Transitar por sus pequeños caminos se ha convertido en una misión de riesgo porque las posibilidades de que se te caiga encima una casa, un muro o una lousa son muchas así que cuando llueve o hace viento mejor no pasar. El declive empezó, como en muchos otros sitios, a partir de la década de los 60, con la emigración y remate de las obras de diferentes presas que daban trabajo y que fue vaciando, poco a poco pero sin pausa, todos los pueblos.

DIANTE DA NOSA CASA, DA PENIÑA. MARZO 2022, CASARES

UN CAMIÑO DO POBO, O 
QUE LLE CHAMAN A CALEXA 
PERO XA SIN PAREDE. 
CASARES, ANO 2021.

CASARES, O ANO NON O SABEMOS PERO POLO
MENOS HAI 30 ANOS (FOTO CEDIDA POR SINDA).

CASARES, ANO 2011. XA SE PODEN VER MOITAS
CASAS CAÍDAS.

NIN INTIMIDADE HAI.
CASARES, ANO 2021.

O QUE FORON CASAS.
CASARES, ANO 2019.

CASARES, FAI DÉCADAS. SE ALGÚN LEVANTARA
A CABEZA... (FOTO CEDIDA POR SINDA).

CASARES. A FOTO É DE PEPE
VENTUREIRA, QUE SEMPRE
LLE SACABA BELEZA A TODO.

Pero no toda la culpa es de la emigración. También está la dejadez, el no valorar lo que uno tiene, el tener orgullo del lugar de donde venimos. Así que las casas se abandonaron, se dejaron caer, se hicieron (y se siguen haciendo) aberraciones. Rehabilitar no se contempló porque parecía que lo viejo “debía” de caer, reflejo de un mal recuerdo de épocas pasadas llenas de penurias que era mejor olvidar. La posibilidad de vender, a día de hoy, sigue siendo una excepción y es que se prefiere que se caiga todo antes de que alguien la pueda arreglar y aprovechar. ¿Las razones? Muy variadas y variopintas: temas familiares (porque la familia nunca se pone de acuerdo cuando se trata de repartir o vender), un vínculo sentimental de que aquello fue de mi abuelo, de mi padre o de no sé quién pero que hace años que no vienes y lo has dejado caer (eso sí, le tienes mucho cariño); hasta una ridícula visión de futuro de “quizás mañana vengan mis hijos o mis nietos” cuando tus hijos no han venido en la vida y ya no digamos los nietos… Luego están las administraciones, a quienes les interesa que los pequeños lugares desaparezcan al fin porque son escasos votos y dan poco dinero, mejor vivir todos en la capital del municipio para no dar demasiado gasto y arreglar una aldea como parque temático para los urbanitas de fin de semana y no se diga que el Concello, Deputación o Xunta no miran por el rural...

ASÍ ESTABA O CAMIÑO,
CANDO NO FIN DE ANO DE 2020
VIUSE ABAIXO UNHA CASA
QUE NON NOS PILLOU DE MIRAGRE
CASARES.

CAMIÑOS SEN ASFALTAR
MÁIS DE 40 ANOS (QUE DESBROZAMOS OS VECIÑOS)
 E OS CASCALLOS MÁIS DUN ANO TIRADOS
NO CAMIÑO PÚBLICO.
CASARES, XANEIRO 2022.

SACARON O CASCALLO, DEIXANDO UNHA CASA A PIQUES
DE CAER E O CASCALLO QUE SE METE DENTRO
DOUTRAS CASAS XA CAÍDAS REMATANDO DE CEDER
AS PAREDES QUE MOITAS VECES SON MEDIANEIRAS.
ANO 2022.

O LAVADOIRO E FONTE DO POBO,
LEVAMOS ANOS PEDINDO Ó CONCELLO
QUE O ARRANXE PERO MÁIS
IMPORTANTE E POÑERLLE LUCECIÑAS 
Á FONTE EN SAN CLODIO. 
ANO 2022.

A ERMITA, O ÚNICO DO POBO QUE SE COIDA POLOS VECIÑOS.
O RESTO NON IMPORTA PERO O SANTO QUE NON SE ENFADE.
 CASARES, FEBREIRO 2022.

Hoy en cualquier aldea podemos disfrutar de unas comodidades que nuestros mayores jamás imaginaron. Las carreteras y los coches nunca fueron mejores que ahora (acordaros lo que tardábamos en llegar los que veníamos de Barcelona o Madrid, ya no digo nada de los que estaban en Francia y venían a otras aldeas cercanas). Y es precisamente en estos tiempos cuando menos gente vive, regresa o viene unos días. Casares (al igual que muchas otros pueblos) es un lugar que nos parece privilegiado, con el río a tus pies, un paisaje espectacular, sin estar mal comunicado y un clima favorecedor. ¿Por qué no se viene al “paraíso”? ¿Por qué no se cuida y se deja caer? ¿Por qué no se valora y solo se vive de los recuerdos de lo que fue?.
CASARES, DÉCADA DOS 80-90 (FOTO CEDIDA POR SINDA)

NON SABEMOS O QUE TEMOS,
O QUE DESFRUTAMOS NO RÍO BIBEI SIN 
MOVERNOS DA CASA. ANO 2021.

CASARES, ANO 2022.

CASARES, FAI TAMÉN BASTANTES ANOS (FOTO
CEDIDA POR CHIRUKA).

Mientras tanto, nosotros seguimos a lo nuestro, aprovechando todo lo que nos da esto. Es un sitio pequeño, no sale en ninguna guía, no se valora ni por sus propios vecinos. Pero tiene cosas que solo encuentras aquí y eso no tiene precio.

NO TEATRO EN O BARCO, 25/3/22.

ENCANTOUNOS ESTA OBRA DA COMPAÑÍA IMPROMADRID
TITULADA "PORVENIR". O BARCO, 25/3/22.

O RÍO BIBEI E CASARES Ó FONDO. 27/3/22.

NON NOS QUEDA OUTRA QUE SEGUIR CORTANDO LEÑA.
CASARES, 26/3/22.

EMPEZOUO A TEMPADA DE BARNIZAR.
A MADEIRA É BOI BONITA PERO TAMÉN
DA TRABALLO. CASARES, 25/3/22.

A MÍTICA FOTO DOS TUBOS NO ENCORO DE PONTENOVO.
26/3/22.

HAI TEMPO PARA TODO:
DESCANSAR, ESTUDAR, LER...
CASARES, 27/3/22.

NOTICIAS:

-ACCESOS PARA LLEGAR O COUREL DESPUÉS DEL DERRUMBE.

-MELLORAS DO CAMIÑO DE INVERNO Ó SEU PASO POR NOVAIS.

-UN HONGO, AMENAZA PARA LOS CASTAÑOS.

-A VEIGA RECUPERA UN SOUTO ABANDONADO.

-UN TURISMO DEL QUE DICEN NO SE PUEDE VIVIR (PERO EN EL QUE SE INVIERTE UN MONTÓN DE DINERO PÚBLICO).

 

ACTIVIDADES:

-CONCURSO DE FOTOGRAFÍA EN A RÚA (PRAZO DE PRESENTACIÓN ATA O 26 DE ABRIL). 

-CINE EN A RÚA PARA TODO ESTE FIN DE SEMANA. 


-TEATRO O 2 DE ABRIL EN O BARCO.


-CINE PARA TODO ESTE MES DE ABRIL EN O BARCO.

-PROGRAMACIÓN NO TEATRO LAURO OLMO EN O BARCO. 

-ACTIVIDADES CON TERRAS ALTAS DE TREVINCA PARA O MES DE ABRIL EN A VEIGA. 

-PROGRAMACIÓN DE ACTIVIDADES PARA ABRIL E MAIO EN QUIROGA. 


-ACTIVIDADES DA LIBRERÍA DA PROENCIA (PROENDOS-SOBER) 


-EXPOSICIÓN SOBRE LITERATURA EN FOLGOSO DO COUREL.

 








GENTE QUE NOS VISITA.

 A veces las redes sociales sirven para algo y el caso que os vamos a contar no nos deja de sorprender. Hace unas semanas recibimos unos men...